ေရွ႕တိုးလည္း ထမ္းပိုး၊ ေနာက္ဆုတ္လည္း လွည္းတုတ္

ေက်ာ္စြာမိုး |April 07 ၊ 2008
ျမန္မာ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး ၀ိဇၨာမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဤကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခင္က ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သည့္အေပၚလည္း ဂုဏ္ယူေနၾကသည္ဟုေျပာလွ်င္ ရႏိုင္သည္။ လူထုဆက္ဆံေရးႏွင့္ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး ညႊန္ၾကားမႈဦးစီးဌာနကို တိုးခ်ဲ႔ေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု ဆိုလွ်င္သင္ မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္ ၾကားဖူးပါသနည္း။
ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအျမင္မ်ားကို လွည့္ဖ်ားအသံုးခ်ႏိုင္ရန္ သူတို႔ေဆာင္ရြက္ေနပံုက ေခတ္ေပၚ ေစ်းကြက္ထိုး ေဖာက္ေရး ဗ်ဴဟာမ်ားထက္စာလွ်င္၊ ယခင္ကိုလိုနီ ေခတ္ေဟာင္း "ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရး" ပံုစံမ်ဳိးႏွင့္ ပို၍ တူေနပါသည္။

ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု (မူၾကမ္း) အေပၚ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲတရပ္ က်င္းပမည္ဟု ေၾကညာခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ စစ္အစိုးရက ေရြးခ်ယ္စရာ သိပ္မရွိလွသည့္ က်မ္းရိုးပံုစံ နည္းေဟာင္းတခုကို ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ ကမၻာသို႔ ခ်ျပခဲ့ပါသည္။

တင္ျပခဲ့သည့္အေပၚတြင္ ရုတ္တရက္ၾကည့္လွ်င္ ေရြးခ်ယ္ရန္ ကိစၥမွာ လြယ္ကူရိုးရွင္းလွပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒသစ္ကို "ေထာက္ခံ" မည္လား၊ "ကန္႔ကြက္" မည္လား ဟူ၍ ေရြးခ်ယ္ရန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အမွန္ တကယ္ ေရြးခ်ယ္ရမည့္ ကိစၥမွာ ဤသို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိလွပါ။ ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အေျခအေန ၂-ခု အနက္မွ တခုေရြးခ်ယ္ရန္ ေစခိုင္းလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ "ေထာက္ခံမဲ" ေပးခဲ့လွ်င္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ႏွင့္ ရာသက္ပန္ စခန္းသြားရဖြယ္ရွိေနၿပီး၊ စစ္တပ္မဟုတ္သည့္ူ ႏိုင္ငံသားအခ်ဳိ႔အတြက္ အာမခံခ်က္ မခိုင္မာ လွသည့္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ တစံုတရာ ရေကာင္းရလာႏိုင္ပါသည္။

အကယ္၍ "ကန္႔ကြက္မဲ" ေပးခဲ့လွ်င္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အကန္႔အသတ္မရွိ ဆက္လက္ထိန္းခ်ဳပ္သြားဖြယ္ ရွိၿပီး၊ စစ္တပ္ကို ေနာက္ဆံုးၿဖိဳခ်ႏိုင္ရန္အတြက္ အတိုက္အခံအဖြဲ႔ အစည္းမ်ား အားေကာင္းလာမည့္ တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္ကိုသာ ေမွ်ာ္တ လင့္လင့္ ေစာင့္ေနရဖြယ္ ရွိပါသည္။

ေသခ်ာစိစစ္ၾကည့္လွ်င္ ေရြးခ်ယ္ေပးရမည့္ ဤအေျခအေန ၂-ရပ္က မတူညီေနပါသေလာ။ တူညီေနပါသည္။ အမွန္တြင္ စစ္အစိုးရက ေရြးခ်ယ္ေပးရမည့္ အေျခအေန ၂-ရပ္ကို လွည့္စားဖန္တီး ေပးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဤကိစၥသည္ ေရြးခ်ယ္ရန္ အေျခအေနေပးျခင္း လံုး၀မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ထင္ေယာင္ထင္မွား အေျခအေနတရပ္ကို ဖန္တီးေပးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုသူမ်ားက ရယ္သြမ္းေသြး၍ ၀န္ခံ ေဖာ္ျပၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။

နာမည္ႀကီး အခ်ဳိရည္ ၂-ခု ျဖစ္သည့္ ကုက္ႏွင့္ ပက္ပ္စီ ဥပမာကို ၾကည့္ပါ။ တခုခုကို ေရြးခ်ယ္၍ ေက်နပ္သြားၾကရသည့္ပံု မွာ အျခားအေျခအေနတရပ္ ေရြးစရာ ရွိေနေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။ တခုကို မေရြးလွ်င္လည္း က်န္တခုသာ ေရြးဖို႔ အေၾကာင္း ရွိေနပါသည္။ မည္သည့္ကိစၥကို ေရြးေရြး သင့္အတြက္ ထူး၍ မေကာင္းလွပါ။

အကယ္၍ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ "ေထာက္ခံ" အတည္ျပဳလိုက္ၿပီ ဆိုပါစို႔။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္လာမည္ ဟု တြက္ဆထားႏိုင္ပါသည္။

* စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရးတြင္ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ ရေနမည္။ ေရးထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းအရ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အမတ္ေနရာ ၄၄၀ ရွိမည့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၁၀ ကို စစ္တပ္မွ အရာရွိမ်ားျဖင့္ ခန္႔အပ္ခြင့္ ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်မက ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ဒု-သမတ ၂ ဦးႏွင့္ တူညီသည့္ အဆင့္ေနရာမ်ဳိး ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။ စစ္တပ္က အခ်ိန္မေရြး ထ၍ ေၾကညာႏိုင္မည့္ "ႏိုင္ငံေတာ္ အေရးေပၚ အေျခအေန" မ်ဳိးတြင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဆိုသူက ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး အာဏာ ၃ ရပ္လံုးကိုလည္း ခ်ဳပ္ကိုင္ခြင့္ ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

* တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအတြက္ အခန္းက႑မွာလည္း မ်ားစြာ အကန္႔အသတ္ ရွိပါသည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ တြင္ က်င္းပမည္ဟု ေၾကညာထားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ယခု စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးျပဳထား သည့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ (၁၇) ခုတို႔က ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသည္ ဆိုပါက သူတို႔ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ လက္နက္ မ်ားကို အၿပီးပိုင္ စြန္႔ၾကရလိမ့္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤဖြဲ႔စည္းပံုအတည္ျဖစ္လာသည္ႏွင့္ ၎အဖြဲ႔မ်ား၏ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးသည္လည္း နိဂံုးခ်ဳပ္သြားဖြယ္ အေနအထား ရွိေနပါသည္။

* အတိုက္အခံ အဖြဲ႔မ်ားအတြက္ဆိုလွ်င္ ပို၍ပင္ ကန္႔သတ္ခ်က္ ႀကီးေနပါေသးသည္။ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီ ညြတ္ေရးကို ပ်က္စီးေစမည္ဟု ယူဆသည့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားအားလံုးကိုလည္း တင္းက်ပ္စြာ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ထားပါသည္။ လႊတ္ေတာ္အတြင္း အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ပံုမွန္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ၾက မည့္ သူမ်ားလည္း ဤကန္႔သတ္မႈတြင္ အက်ဳံး၀င္ပါသည္။ အရပ္သားမ်ားက လႊတ္ေတာ္တြင္းတြင္ အေရြးခ်ယ္ခံ ပိုင္ခြင့္ ရွိၾကမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔ကို ေပးထားသည့္ ေနရာကို သိမွသာ ဤအခြင့္အေရးမ်ဳိး ရၾကမည္ျဖစ္ပါ သည္။

* ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အခန္းက႑ကို လံုး၀ထည့္သြင္းစဥ္းစားထားျခင္း မရွိပါ။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ ခ်ဳပ္၏ လူထုေထာက္ခံမႈ အရဆံုး ေခါင္းေဆာင္ကို အနာဂတ္ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑တြင္ ပါ၀င္ႏိုင္ခြင့္ကို ေျပာင္ ျငင္းပယ္ထားပါသည္။

"ႏိုင္ငံေတာ္ သမတသည္ သမတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံရသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တဆက္တည္း အနည္းဆံုး အႏွစ္ (၂၀) ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္ရမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမတသည္ မိမိကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ မိဘ တပါးပါးေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ ဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ တရား၀င္ သားသမီးတဦးဦးေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထိုတရား၀င္ သားသမီးတဦးဦး၏ ဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္လည္းေကာင္း ႏိုင္ငံျခား အစိုးရ၏ ေက်းဇူး သစၥာေတာ္ကို ခံယူေစာင့္ေရွာက္ရိုေသသူ၊ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သူ၊ သို႔မဟုတ္ တိုင္းတပါး၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္သူမ်ား မျဖစ္ေစရ။ ထိုသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခား အစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သူေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းတပါး ၏ ႏိုင္ငံသားေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးခံစားခြင့္မ်ားကို ခံစားႏိုင္ခြင့္ ရွိသူမ်ား မျဖစ္ေစ ရ" ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ကြယ္လြန္သူ ၿဗိတိသွ်လူမ်ဳိး ပညာရွင္ မိုက္ကယ္အဲရစ္၏ ဇနီးျဖစ္ခဲ့သူ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မဟုတ္သူ သား ၂ ဦး၏ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ဤဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအရ ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ခြင့္ မရွိပါ။ အလားတူပင္ ဤအပိုဒ္က ျမန္မာျပည္ ျပင္ပတြင္ လႈပ္ရွားေနၾကသည့္ အတိုက္အခံအမ်ားစုအတြက္လည္း တားျမစ္ထား ျပန္ပါသည္။ သူတို႔အမ်ားစုမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကစ၍ ျမန္မာျပည္ ျပင္ပတြင္ေနထိုင္၍ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားေနခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါ သည္။

အကယ္၍ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံအတိုင္း စစ္အစိုးရက ေရွ႔ဆက္ႏိုင္ၿပီ ဆိုပါက၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ႏႈတ္ကို ေစာင့္စည္းႏိုင္မည္ဆိုပါက၊ ကံေကာင္းေထာက္မလွ်င္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ခၽြင္းခ်က္ႏွင့္ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ ေပးသည့္ အခါမ်ဳိးတြင္ သူ ျပန္လြတ္လာႏိုင္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ စစ္အစိုးရအၾကား ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးၾကရန္ ႏိုင္ငံတကာက တိုက္တြန္းေျပာဆိုေနမႈမ်ားသည္လည္း ဤအေျခအေနအရဆိုလွ်င္ အျငင္းပြားဖြယ္ ျဖစ္လာပါေတာ့မည္။ ဤသို႔ ေနာက္ေနာင္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းက ေတာင္းဆိုလာလွ်င္လည္း တုံ႔ျပန္ေျဖရွင္းေနစရာ လိုေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ အင္အားစု ေပါင္းစံုပါသည့္ ႏိုင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ား ဆိုသည္ကိုလည္း ေမ့ထား၍ ရပါၿပီ။

* ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကလည္း ေရးသားသူ စစ္အစိုးရကဲ့သို႔ပင္ ေျပာင္းလြယ္ ျပင္လြယ္ မရွိလွပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံုသာ အတည္ျဖစ္ခဲ့ပါက တစံုတဦးက တစံုတရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသားလိုေသာ္ "ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္း" အခန္း၏ အပိုဒ္ ၄ (က) တြင္၊ ဤသို႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေျခကို လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ပင္ ထားပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသည့္ အတိုက္အခံပါတီျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ကဲ့သို႔ ေသာ ပါတီမ်ဳိးက စစ္တပ္ကခန္႔အပ္ထားသူမ်ား မဟုတ္သည့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေနရာ အကုန္လံုးကို ေရြးခ်ယ္ခံရ၍ ကိုယ္စားလွယ္ အျပည့္ ရရွိလွ်င္ေသာ္မွ၊ ဤသို႔ ျပင္ဆင္မႈမ်ဳိး လုပ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ဤအပိုဒ္၏ ေဖာ္ျပခ်က္အရဆိုလွ်င္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အားလံုး၏ ၇၅% က အတည္ျပဳရန္ လိုအပ္ပါသည္။

အကယ္၍ ျပည္သူမ်ားက "ကန္႔ကြက္မဲ" ေပး၍ ပယ္ခ်ခဲ့ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေနက ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္လာႏိုင္ပါ သည္။

* ဤဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒက နိဂံုးခ်ဳပ္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ယခုတႀကိမ္ သူတို႔ရႈံးပါက၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက ေနာက္ထပ္ အႀကိႀကိမ္ ႀကိဳးပမ္းၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔အလိုက်ျဖစ္လာသည္အထိ ေနာက္ ထပ္၊ ေနာက္ထပ္ ျပည္သူ႔ ဆႏၵခံယူပြဲမ်ားကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ထားရန္ ရွိေနပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အနည္းငယ္ မြမ္းမံမႈ လုပ္ပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး၏ တဖက္ကို တဖက္ အျပဳတ္ရွင္း စစ္ပြဲတြင္ ဤဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ေလာက္ ေကာင္းသည့္လက္နက္ မရွိပါ။ ၎ကို ပို၍ ထက္ျမက္ေအာင္ မြမ္းမံလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။

* စစ္အစိုးရကလည္း ထြက္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ အာဏာကို အႏွစ္ ၂၀ ၾကာ ထိန္းခ်ဳပ္လာၿပီးသည့္ေနာက္၊ စစ္အစိုးရအဖုိ႔ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးဆက္တဆက္၊ ႏွစ္ဆက္စာ ဆက္လက္၍ ဖက္တြယ္ မထားရန္ အေၾကာင္း မရွိပါ။

* ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ဤသို႔ျဖစ္ေပၚေနမႈမ်ားအားလံုးကို အဆံုးသတ္ေစလိုလွပါၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း ကုလ သမဂၢႏွင့္ အေနာက္တိုင္းႏိုင္ငံ အခ်ဳိ႔က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစေရးအတြက္ သူတို႔၏ သံတမန္ေရး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္း ရွိသမွ်ကို အသံုးခ်ခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရအေပၚ ဖိအားမ်ား ပိုေပးလာဖြယ္ လည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားရန္ ရွိပါသည္။ သူတို႔အေပၚ ခ်ထားခဲ့ၾကသည့္ ျပစ္ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားႏွင့္ ျပင္းထန္သည့္ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္သံ စကားမ်ားကိုလည္း စစ္အစိုးရက ခံႏိုင္ရည္ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

* ပို၍ ပို၍ ဆႏၵျပပြဲမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလည္း တိုးလာဖြယ္ ရွိပါသည္။ လူအမ်ား၏ စိတ္ပ်က္ေဒါသ ေၾကာင့္ ေနာက္တႀကိမ္ထိပ္တိုက္ေတြ႔ရဖြယ္လည္း ရွိပါသည္။ စစ္အစိုးရကလည္း တုံ႔ျပန္ျပဳမႈေနၾကအတိုင္း ဆႏၵ ျပသူမ်ားအေပၚ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဖိႏွိပ္ဖြယ္ရွိေနပါေသးသည္။ "ျပႆနာရွာသူ" မ်ားကိုလည္း ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားရပါဦးမည္။

လာမည့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ မည္သို႔ေသာရလဒ္ထြက္ေပၚလာသည္ ျဖစ္ေစ၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စိတ္အလိုမက်ဖြယ္ အေျခ အေနမ်ားသာ ၾကံဳေတြ႔ခံစားရဖြယ္ ရွိေနသည္။ ျမန္မာလူထုမ်ားက အလိုရွိေနၾကသည္မွာ "ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ သံသရာကပ္ဆိုးမ်ားမွ လြတ္လပ္ခြင့္" ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤကပ္ဒုကၡမ်ားၾကံဳေတြ႔ ေနခဲ့ရသည့္ စစ္အစိုးရ၏ လြဲမွားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသက္တမ္းမွာ ၄၅ ႏွစ္တာ တိုင္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔၏ အလိုဆႏၵ အာသီသကို ဒီမိုကေရစီ ေက်ာက္စက္ ရည္ျဖင့္သာ ေက်နပ္ေစပါလိမ့္မည္။

The Irrawaddy