အေျခခံဥေပဒမူၾကမ္း ဆိုတာ (အင္တာဗ်ဴး)

24.04.2008
ခ်င္းမုိင္။ ။ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု မူၾကမ္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရွ့ေနမ်ားေကာင္စီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ဦးေအာင္ထူးႏွင့္ သီးသန္႔ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ေမး။ ။ ပထမဆံုးကေတာ့ ေမလမွာ အတည္ျပဳမယ့္ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ စစ္မင္းဆက္ ထူေထာင္ဖို႔ဆိုတာ လူေျပာမ်ားပါတယ္။ ဥပေဒေၾကာင္းအရ အထင္ရွားဆံုး ဥပမာေတြက ဘာေတြလဲဆိုတာ အတိုခ်ဳပ္ ေျပာျပပါ။

ေျဖ။ ။ အထင္ရွားဆံုးကေတာ့ အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီကို ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒထဲမွာ ထည့္သြင္း ျပဌာန္းထားတဲ့ ပံုစံက အာဏာသိမ္း စစ္ေကာင္စီတရပ္ကို ဥပေဒနဲ႔အညီ ဖြဲ႔စည္း အတည္ျပဳတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ပထမတခ်က္ပါ။ ဒုတိယတခ်က္က အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီဟာ လႊတ္ေတာ္ ပ်က္သြားၿပီးေတာ့ လြတ္ေတာ္ မရွိေတာ့ေတာင္မွ ေနာက္ထပ္ လႊတ္ေတာ္တရပ္ ေပၚလာတဲ့ အဆင့္အထိ ေရြးေကာက္ပြဲ ဘာညာလုပ္ေပးၿပီး ဆက္သြားမယ္ဆိုေတာ့ ကာလ သံုးပါးစလံုးအတြက္ အၾကံဳးဝင္သြားတယ္။

ဆိုလိုတာက ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ရွိေနစဥ္ အေတာအတြင္းမွာ ဒီစစ္ေကာင္စီက ဆက္ရွိေနမယ္။ အေျခခံဥပေဒက အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘဲ လႊတ္ေတာ္ မရွိေတာ့တဲ့အခါမွာလည္း စစ္ေကာင္စီ ဆက္ရွိေနမယ္။ ေနာက္ထပ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆက္လုပ္သြားမယ္လို႔ ျပဌာန္းထားျခင္းျဖင့္ အာဏာသိမ္း စစ္ေကာင္စီမွာ ျမန္မာျပည္မွာ ထာဝရ အာဏာကို ယူၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္သြားမွာ ျဖစ္တယ္။

ဒါတခု။ အာဏာသိမ္း စစ္ေကာင္စီမွာ (၁၁) ေယာက္ပါတဲ့အနက္ စစ္တပ္ကခ်ည္းပဲ (၆) ေယာက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ (၅) ေယာက္ထဲမွာလည္းပဲ ယူနီေဖာင္း ခၽြတ္ထားတဲ့ အရပ္သားေတြသာ အမ်ားစု ပါႏိုင္တဲ့အတြက္ စစ္ေကာင္စီသာလွ်င္ ျမန္မာျပည္ကို ရာသက္ပန္ အုပ္ခ်ဳပ္သြားမယ့္ သေဘာလို႔ အတိုခ်ဳပ္ ေျပာခ်င္တယ္။

ေမး။ ။ ေနာက္တခုက အျငင္းပြားေနတဲ့ ကိစၥပါ။ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္မွ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပင္သြားမယ္ ဆိုတဲ့ကိစၥပါ။ အဲဒါက ဘယ္ေလာက္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ လံုးဝ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့လဲ ဆိုေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပင္တဲ့အခါမွာ Rigidly ျပင္ရတာ ရွိတယ္။ Flexible ဆိုတာ ရွိတယ္။ ဆိုလိုတာက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုရဲ့ ေက်ာရုိး မေျပာင္းေအာင္ ျပဌာန္းထားတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ေတြ ရွိတယ္။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာနဲ႔ တခ်ဳိ႕ ျပဌာန္းခ်က္ေတြ ျပင္လို႔ရတာ ရွိတယ္။ နအဖရဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုက အဂၤလိပ္လိုဆိုရင္ Very Rigid လို႔ ေျပာလို႔ ရတယ္။ သိပ္ကို တင္းၾကပ္လြန္းတယ္။ ဘာလိုေျပာရလဲဆိုရင္ နအဖဖြဲ႔စည္းပံု တခုလံုးရဲ့ ေက်ာရုိးျဖစ္တဲ့ အဓိကက်တဲ့ အပိုင္းေတြကို ျပင္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲက အမတ္ အားလံုးစုစုေပါင္းရဲ့ (၄) ပံု (၃) ပံု ေက်ာ္ရမယ္လို႔ ဆိုထားတယ္။ (၄) ပံု (၁) က စစ္ဗိုလ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဘယ္လႊတ္ေတာ္ ျဖစ္ျဖစ္။ တကမၻာလံုးကို ၾကည့္လုိက္။ (၄) ပံု (၃) ပံုရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္တဲ့ ကိစၥ ျဖစ္တယ္။ အဲလိုျဖစ္တဲ့ တၿပိဳင္တည္းမွာ (၄) ပံု (၃) ပံုေက်ာ္ရမယ္လို႔ ဆိုတာတယ္။ က်န္တဲ့ (၄) ပံု (၁) ပံုထဲက ဘယ္ စစ္ဗိုလ္တေယာက္ကမွ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ့ သေဘာကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဖို႔ သေဘာထားေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုဟာ ျပင္ဖို႔ ခဲယဥ္းတယ္။ ဒါနဲ႔ မၿပီးေသးဘဲနဲ႔ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပၿပီး မဲေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသူရဲ့ အားလံုးရဲ့ ထက္ဝက္ေက်ာ္က မဲေပးရမယ္ဆိုေတာ့ ဒီကိစၥဟာ လံုးဝ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္တယ္။

ေမး။ ။ ျမန္မာျပည္ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အင္ဒိုနီးရွား ဥပမာနဲ႔ ႏႈိင္းၾကတာေတြလည္း ရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပေဒ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ေတာ့ ဘယ္လိုျမင္လဲခင္ဗ်။

ေျဖ။ ။ နဝတ၊ နအဖ ေခတ္တေလွ်ာက္လံုးမွာ အင္ဒိုနီးရွားမွာ ဆူဟာတိုက ႏွစ္ေပါင္း(၄ဝ) ႀကီးစိုးခဲ့တာကို သိပ္သေဘာက်တယ္။ ေလ့လာေရး လုပ္ခဲ့တယ္။ အင္ဒိုနီးရွားလို က်င့္သံုးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ၾကိဳးစားတဲ့ အခါက်ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ တူတာရွိတယ္။ ကြာတဲ့အပိုင္းေတြ ရွိတယ္။ တူတဲ့အပိုင္းက ဘာလဲဆိုရင္ စစ္တပ္မွာ ႏိုင္ငံေရးက ဦးေဆာင္ၿပီးသြားမယ္ ဆိုတဲ့အပိုင္းက ကြက္တိ လုပ္ခ်င္တယ္။ ကြာတဲ့အပိုင္းက အင္ဒိုနီးရွားမွာ က်ေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာ ထည့္သြင္းၿပီး စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို အသက္သြင္းတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးက နည္းပါတယ္။ တခ်က္ပဲ ေျပာပါရေစ။ အင္ဒိုနီးရွား ပါလီမန္မွာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တေထာင္ေက်ာ္ ရွိတဲ့အနက္ ဆယ္ဂဏန္းတခု စစ္ဗိုလ္ယူထားတယ္။ အခုမရွိေတာ့ဘူး။ က်င့္သံုးလို႔ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ပ်က္သြားၿပီ။ အဲဒီတခ်က္ပဲ က်ေနာ္ ေျပာပါရေစ။ ဒါနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ပဲ စစ္အုပ္စုက ဖြဲ႔စညး္ပံု အေျခခံဥပေဒမွာပဲ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာပဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္တြယ္ေအာင္ လုပ္တဲ့ ေနရာမွက်ေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာတယ္။ ဥပေဒျပဳတဲ့ကိစၥ၊ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ကိစၥ၊ တရားစီရင္တဲ့ကိစၥမွာ အစကေနအဆံုး ဗဟိုအဆင့္ကေန ေအာက္ေျခအဆင့္ထိ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို စနစ္တက် သြတ္သြင္းတဲ့ ေနရာမွာ အင္ဒိုနီးရွားထက္ ပိုစနစ္က်တယ္။ ပိုၿပီး ခုိင္ခုိင္မာမာ လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။

ေမး။ ။ အာဏာႀကီး သံုးရပ္ေပါ့ေလ။ အျပန္အလွန္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ရွိရမယ္။ လြတ္လပ္မႈ ရွိရမယ္ဆိုတာေပါ့။ ဒီဖြဲ႔စည္း ပံုမွာ ဘယ္လိုလြတ္လပ္ၿပီး အျပန္အလွန္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈရွိေအာင္ စီစဥ္ထားတာမ်ဳိး ေတြ႔ရလဲခင္ဗ်။

ေျဖ။ ။ အျပန္အလွန္ Check and Balance စနစ္ လံုးဝကို မရွိဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ေျပာလို႔ရလဲဆိုရင္ တုိင္းျပည္ေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာနဲ႔ ဥပေဒျပဳအာဏာက အျပန္အလွန္ Check and Balance လုပ္လို႔ရတာက ဘယ္လို လုပ္လို႔ရလဲဆုိေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္တဲ့ ပါလီမန္စနစ္ က်င့္သံုးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ။ အိႏၵိယတို႔၊ အဂၤလန္တို႔၊ ထုိင္းတို႔ အစိုးရအဖြဲ႔ဟာ ပါလီမန္ထဲမွာပဲ ပါတယ္။ ပါလီမန္ထဲမွာ ေရြးေကာက္ တင္ေျမာက္ခံရတဲ့ အႏိုင္ရ ပါတီအစိုးရအဖြဲ႔က တုိင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္တာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရအဖြဲ႔ဟာ ပါလီမန္ အထက္မွာ မရွိဘူး။ ပါလီမန္ကေနၿပီးေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႔ကို အယံုအၾကည္မရွိ အဆိုတင္ၿပီး အခ်ိန္မေရြး ျဖဳတ္ခ်လို႔ ရတယ္။ နအဖ ဖြဲ႔စည္းပံုက သမတစနစ္ကို က်င့္သံုးထားတဲ့အတြက္ သမတစနစ္ရဲ့ သေဘာအရ ပါလီမန္နဲ႔ သမတက လံုးဝ တျခားစီ ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ။ သမတစနစ္ က်င့္သံုးေပမယ့္လည္း Check and Balance စနစ္ကို လက္ေတြ႔ က်င့္သံုးတာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုရင္ တရား စီရင္ေရးကို လြတ္လပ္ အားေကာင္းေအာင္ လုပ္ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမတစနစ္ က်င့္သံုးတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ တရားစီရင္ေရး စနစ္ကို အားေကာင္းရင္ အားေကာင္းသေလာက္ သမတစနစ္ကို Check and Balance လုပ္ႏိုင္သေလာက္ အက်ဳိးရွိတယ္။ ထိပ္ဆံုးကေတာ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုေပါ့။ အနီးစပ္ဆံုး တုိင္းျပည္ကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသမတ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ကာလမွာေတာင္ တရားစီရင္ေရးစနစ္ အားေကာင္းခဲ့လို႔ ေတာင္ကိုရီးယား ျပည္သူေတြ အက်ဳိးရွိခဲ့တဲ့ သာဓကရွိတယ္။ နအဖ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာက်ေတာ့ တရားစီရင္ေရးကလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္ ေရာက္သြားတယ္။ တရားစီရင္ေရးမွာ ဘာပါဝါမွ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိင္ရင္ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို ခန္႔ပိုင္၊ ျဖဳတ္ပိုင္ခြင့္က သမတလက္ထဲ လံုးဝ ေရာက္သြားတယ္။

ေမး။ ။ မေဆြးေႏြးရေသးတဲ့ ကိစၥပါ။ စီးပြားေရး ဝန္းက်င္ေကာင္းတရပ္ ျဖစ္လာဖို႔ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ ဘယ္ေလာက္ အာမခံထားသလဲ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးေပးပါ။

ေျဖ။ ။ အဓိကအားျဖင့္ ေျပာခ်င္တာက ကုမၸဏီေတြက သိပ္ႀကီးလာရင္ တခ်ဳိ႕ ကုမၸဏီေတြပဲ အျမတ္ ႀကီးႀကီးမားမားရၿပီး ကုမၸဏီငယ္ေတြက ျပဳတ္သြားတာ ရွိတယ္။ ဒါ ေစ်းကြက္စီးပြားစနစ္မွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတယ္။ အဲလို မျဖစ္ေအာင္ သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းျပည္ေတြက ဥပေဒျပဌာန္းရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အဲဒီ ျပႆနာေတြ ျဖစ္မယ္။ ဥပမာ ထူးကုမၸဏီတို႔ ဘာညာ။ တခ်ဳိ႕ေလာက္က က်ိက်ိတက္ ျဖစ္သြားမယ္။ အမ်ားစုက ပ်က္စီးသြားမယ္။ အဲ့ဒါမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းလို႔ရတဲ့ ဥပေဒေတြ မရွိဘူး။ ဖြဲ႔စည္းပံုကလည္း ဘာမွ အာမခံခ်က္ ထားတာမရွိဘူး။ ေနာက္တခုက ဖြဲ႔စည္းပံုက က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ထင္ဟပ္ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ တုိင္းျပည္မွာ ခြ်တ္ျခံဳက်ေနလဲဆိုရင္ တုိင္းျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ စီးပြားေရး ျပႆနာေတြကို အစိုးရက ခ်ယ္လွယ္တဲ့ ကိစၥေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီကိစၥေတြ ေနာက္မျဖစ္ေအာင္ သဘာဝ သယံဇာတနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္သင့္တယ္ ဆိုတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ေတြ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ လံုးဝမပါဘူး။ တခ်ိန္တည္းမွာ အေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းတရပ္ဟာ တုိင္းျပည္မွာ သံုးေနတဲ့ ပါဝါေတြ အားလံုးဟာ။ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ လွ်ပ္စစ္၊ ေရအား၊ အားလံုးဟာ လူထုလုပ္ငန္းေတြ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို သြားရမယ္။ အဲ့လို မသြားဘဲနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြက သူရဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ တည္ေဆာက္ေရး၊ စစ္တပ္ တိုးခ်ဲ႕ေရးတို႔မွာ သံုးေတာ့ လူထုလုပ္ငန္းေတြ ပ်က္စီးတယ္။ အခု ပုဂၢိကေဆးခန္း ဥပေဒ ေပၚလာတယ္။ ေဆးခန္းဥပေဒမွာ ဘာေရးထားလဲဆိုေတာ့ ေဆးခန္း ပိုင္ရွင္ေတြကို (၂၄) နာရီ လွ်ပ္စစ္မီးရေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္။ တုိင္းျပည္က လူထုတရပ္လံုးကို (၂၄) နာရီ မီးရေအာင္ လုပ္မေပးႏိုင္ဘဲ၊ ရန္ကုန္မွာေတာင္ မီးပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနမွာ ပုဂၢလိကေဆးခန္းကို (၂၄) နာရီ မီးရေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ မဟုတ္က ဟုတ္က ျပဌာန္းခ်က္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီလုိ ကေမာက္ကမ မျဖစ္ေအာင္ တုိင္းျပည္ကသံုးတဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြ၊ ပါဝါေတြကို လွ်ပ္စစ္တို႔၊ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးတို႔၊ ေရအားတို႔ အဲဒါေတြကို ဘယ္လို သံုးစြဲသင့္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္တဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ေတြ မပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ နအဖ ဖြဲ႔စည္းပံု ေအာက္မွာ စီးပြားေရး တိုးတက္ဖို႔ အလားအလာ မရွိဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။

ေမး။ ။ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေရာ ေနာက္ထပ္ ေကာင္းမြန္လာမယ့္ အေျခအေနေတြအတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ အာမခံထားတာ ရွိသလား။

ေျဖ။ ။ ပညာေရးက ႏွစ္ပိုင္းရွိတယ္။ Social Democrat မွာ ပညာေရးကို ႏိုင္ငံေတာ္က တာဝန္ယူရတာ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္က တာဝန္ ယူႏိုင္သေလာက္ ဖြဲ႔စည္းပံုက ျပဌာန္း ေပးထားရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ အတုိင္းအတာအထိ အခမဲ့ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရွိတယ္ဆိုတာ ျပဌာန္းေပးထားတယ္။ လက္ေတြ႔မွာ တုိင္းျပည္က တတ္ႏိုင္တာနဲ႔ ဆုိင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္က ဘာတခုမွ တတ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမရွိေတာ့ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံသားတုိင္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္က ခ်မွတ္ထားတဲ့ ပညာေရးဆုိင္ရာ မူဝါဒမ်ားနဲ႔အညီ ပညာသင္ၾကားပုိင္ခြင့္ ရွိသည္။ ဒါပဲ။ ဘာမ မေရရာတဲ့ကိစၥ။ ေနာက္တခုက ပညာသင္ၾကားခြင့္ကို တုိင္းျပည္က တာဝန္ မယူႏုိင္ဘူးဆိုရင္ တာဝန္ယူမယ့္ Institution ေတြ ေပၚလာေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးဖို႔လိုတယ္။ ဆိုလိုတာက ပညာသင္ၾကားေရးကို ေဇာက္ခ်လုပ္မယ့္ အသင္းေတြ၊ လြတ္လပ္တဲ့ တကၠသိုလ္ေတြ၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြ တည္ေထာင္ခြင့္ကို အာမခံရမယ္။ အဲဒီအခါမွာ အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြ၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြက သူဘာသာ ရပ္တည္၊ သူဘာသာ ေငြရွာ၊ ပညာေရးကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္သြားႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြ ရွိသြားႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ နအဖ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ အဲဒီ အာမခံခ်က္ ဘာမွ ေပးမထားဘူး။ ခ်ဳပ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ တုိင္းျပည္ကလည္း တာဝန္ခံၿပီး ပညာေရးကို ျမႇင့္တင္ေပးဖို႔ အာမခံခ်က္ ဘာမွမရွိဘူး။ လြတ္လပ္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြ၊ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခြင့္ ေပးျခင္းျဖင့္ ပညာေရးကို တိုးျမႇင့္ခြင့္ေပးမယ့္ အာမခံခ်က္လည္း ဘာမွ မရွိဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။

ေမး။ ။ ေနာက္ဆံုးတခ်က္ပါ။ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္၊ တနည္းေျပာရရင္ လူထုေတြရဲ့ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခြင့္ေပါ့။ အဲဒါေတြအတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ဘယ္ေလာက္ ေပးထားလဲ။

ေျဖ။ ။ ပုဒ္မ (၃၅၄) မွာ ေဖာ္ျပထားတာ ရွိတယ္။ ၁၉၄၇ မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးကို ပံုတူကူးခ်တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လံုးဝ ကြာျခားတဲ့ အခ်က္က ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြက သဘာဝက်တဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ့ ဖြ႔ဲစည္းပံုက ကန္႔သတ္ခ်က္က ေအာက္မွာ အခြင့္အေရးေတာ့ ေပးထားတယ္။ မိမိယံုၾကည္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခြင့္၊ ေရးသားခြင့္၊ ျဖန္႔ေဝခြင့္၊ အသင္းအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခြင့္ စသည္ျဖင့္ ေပးထားတယ္။ ကန္႔သတ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုရင္ ႏိုင္ငံသားတုိင္းဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခံဳေရး အက်ဳိးငွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ ဥပေဒနဲ႔ မဆန္႔က်င္လွ်င္ဆိုၿပီး ျပဌာန္းထားတယ္။ ခုနကေျပာသလို ေပးထားတဲ့ အခြင့္အေရးေတြဟာ ႀကီးမားတဲ့ အကန္႔အသတ္ ေအာက္မွာ ရွိေနတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခံဳေရး အက်ဳိးငွာ ျပဌားန္ထားတဲဲ့ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ မဆန္႔က်င္လွ်င္ဆိုေတာ့ တျခား ဥပေဒေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္။ ဥပမာ ဆိုၾကပါစို႔။ ၁၉၆၂ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝသူမ်ား ဥပေဒ ဆိုၾကပါစို႔။ အဲဒီ ဥပေဒက လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဝခြင့္ကို အႀကီးအက်ယ္ ကန္႔သတ္ထားတယ္။ ၁၉၅ဝ အေရးေပၚဥပေဒ ရွိတယ္။ အဲဒါလည္း လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ကို အႀကီးအက်ယ္ ကန္႔သတ္ထားတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေျပာမယ္ဆိုရင္ အမ်ဳိးသား ညီလာခံကို ကာကြယ္တဲ့ ဥပေဒ။ အဲဒါေတြက တည္ရွိေနၿပီး။ အဲဒီ ဥပေဒေတြက လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္၊ ေျပာဆိုခြင့္တို႔ကို ကန္႔သတ္ထားၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေတြနဲ႔ မဆန္႔က်င္ဘဲ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ မေျပာနဲ႔၊ မေရးနဲ႔လို႔ ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပဲ။

ေမး။ ။ ခဏက ေျပာတဲ့ ဥပေဒေတြက ဆက္ရွိေနတဲ့ သေဘာလား။

ေျဖ။ ။ ဒီဥပေဒေတြက ဆက္ရွိတဲ့ အျပင္ကို ဒီထက္ဆိုးတာ အခ်ိန္မေရြး ထြက္ေပၚလာမယ္။ သူက ျပဌာန္းထားၿပီးသားပဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရးအက်ဳိးငွာ ျပဌာန္းထားေသာ ဥပေဒနဲ႔ မဆန္႔က်င္လွ်င္ဆိုေတာ့ ဆက္လည္း ျပဌာန္းဦးမွာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးလာမလဲဆိုတာ ေျပာလို႔မရဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္လို႔ ရတယ္။ ၁၉၈၈ အသင္းအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခြင့္ဥပေဒ ရွိတယ္။ ဦးခြန္ထြန္းဦးနဲ႔ ရွမ္းေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ရွမ္းျပည္နယ္ ပညာရွင္မ်ား အတိုင္ပင္ခံအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းဖို႔ ႀကိဳးစားရုံဘဲ ရွိေသးတယ္။ တရားဝင္ေတာင္ မဖြဲ႔ရေသး။ ဘာမွ အတိအက် မရွိေသးဘူး။ ဒါေတာင္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ေထာင္ဒဏ္ (၇၅) ႏွစ္ကေန (၁ဝ၆) ႏွစ္အထိ ခ်မွတ္ခံလုိက္ရတာ အားလံုးအသိပဲ ျဖစ္တယ္။ အေျခခံကေတာ့ လြတ္လပ္စြာ အသင္းအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ အေျခခံ ျဖစ္တယ္။ ဒီအေျခအေနမွာေတာင္ ေထာင္ဒဏ္ (၇၅) ႏွစ္ကေန (၁ဝ၆) ႏွစ္အထိ က်ခံရတယ္ဆိုရင္ အတည္ျဖစ္သြားရင္ ခဏကေျပာတဲ့ Concept ႏိုင္ငံသားတုိင္းဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခံဳေရး အက်ဳိးငွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ ဥပေဒနဲ႔ မဆန္႔က်င္လွ်င္ဆိုတာ အားေကာင္းသြားရင္ အခု (၇၅) ႏွစ္ဆိုရင္ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း (၃ဝဝ) ေလာက္ ၾကာသြားမယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။
mizzima