အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲကို ဘယ္လိုဆင္ႏႊဲၾကမလဲ

ဇြန္မႈိင္း
ၾသဂုတ္ ၁၆၊ ၂၀၀၈

(၁)

ရွစ္ေလးလုံး ဒီမုိကေရစီ လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီး ျဖစ္ပြားေပၚေပါက္ခဲ့တာ ဒီႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၈) ရက္ေန႔မွာ ႏွစ္ (၂ဝ) တင္းတင္း ျပည့္သြားၿပီ။

ဒီႏွစ္ (၂ဝ) ျပည့္ေန႔မွာ

ႏုိင္ငံေရးသမားေတြၾကားမွာ၊ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြၾကားမွာ

ႏုိင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြၾကားမွာ၊ လူထုေတြၾကားမွာ

သတင္းစာသမားေတြၾကားမွာ၊ ႐ုပ္သံ၊ ေရဒီယုိ၊ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာစတဲ့ မီဒီယာေတြၾကားမွာ

ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေလးအနက္ သုံးသပ္ခဲ့ၾကေတာေတြ၊ ေတြ႔ရၾကားရပါတယ္။ ေမးခြန္းေတြအမ်ဳိးမ်ဳိး ထုတ္ၾကည့္ၾကတယ္။ ဝမ္းသာပါတယ္။ ဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးအေပၚ ဒီလုိအေလးအနက္ျပဳၾကတာ၊ ျပဳေနၾကတာဟာ ဝမ္းသာစရာေကာင္းတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲ့ဒီအထဲက ေမးခြန္းတခ်ဳိ႕ကုိ က်ေနာ္လည္း အင္မတန္စိတ္ဝင္းစားမိပါတယ္။

ေမးခြန္းေတြက ဒီလုိပါ။

ဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးက က်ေနာ္တုိ႔ဘာေတြရရွိခဲ့ၾကသလဲ။

ဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဘာေတြဆုံး႐ႈံးခဲ့ၾကသလဲ။

လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေစာင္းမက်န္ လူထုတရပ္လုံး ဟုန္းဟုန္းထ အုံၾကြလႈပ္ရွားခဲ့ၾကပါလ်က္ႏွင့္ အၿပီးသတ္ေအာင္ပြဲကို ဘာေၾကာင့္မဆင္ခဲ့ႏုိင္တာလဲ။

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕အဓိက အားနည္းခ်က္က ဘယ္ေနရာလဲ။

ရွစ္ေလးလုံးကေပးလုိက္တဲ့ ေအာင္သီးေအာင္ပြင့္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ဘယ္ေလာက္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ခဲ့သလဲ၊ ဘယ္ ေလာက္ ဆက္လက္တုိးခ်ဲ႕ၿပီး ပြားစီးေအာင္လုပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီလဲ။

ဒီေန႔ကာလ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန (ႏုိင္ငံေရး ဒီေရ) ဟာ အက်ပုိင္းလား၊ အတက္ပုိင္းလား။ ရွစ္ေလးလုံးရဲ႕ မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ေတြကုိ ဘယ္လုိဆက္လက္သယ္ေဆာင္ၾကမလဲ။ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးက ျပ႒ာန္းေပးလုိက္တဲ့ ဒီေန႔ကာလ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးရဲ႕ လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြက ဘာေတြလဲ။ ဒီတာဝန္ေတြကုိ အဓိကအားျဖင့္ ဘယ္တုိက္ပြဲသ႑ာန္ေတြနဲ႔ ဆက္လက္တုိက္ပြဲဆင္ၾကမလဲ။ စသည့္ စသည့္ ေမးခြန္းမ်ား။ ေမးခြန္းေတြကုိ ၾကည့္႐ုံႏွင့္တင္ ဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးအေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ေလးနက္ၾကတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ အားထားၾကတယ္၊ ဒီကေန႔ကာလ တုိက္ပြဲေတြအတြက္ ဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးက ဘယ္ေလာက္ၾသဇာႀကီးသလဲဆုိတာ ခန္႔ မွန္းတြက္ဆလုိ႔ ရႏုိင္ေလာက္ပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ဝုိင္းၿပီး ေျဖၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။

(၂)

ဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာေတြ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသလဲ။ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ရန္သူဟာ မဆလတပါတီ အာဏာရွင္စနစ္လည္းျဖစ္ၿပီး စစ္ဗ်ဴ႐ုိကရက္ ယႏၱရားကုိ အခုိင္အမာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပြဲဟာ သာမန္ပြဲတပြဲမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ အျပည့္အဝ ရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့ လူမ်ဳိးစုံ ျမန္မာျပည္သူလူထုႀကီးက တဖက္၊ စစ္အာဏာ၊ စစ္ဗ်ဴ႐ုိကရက္ယႏၱရားကုိ အခုိင္အမာတည္ေဆာက္ထားလုိတဲ့ စစ္အုပ္စု လက္တဆုပ္စာက တဖက္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၾကရတဲ့ အာဏာဆုိင္ရာ အဆုံးအျဖတ္ တိုက္ပဲြႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း ဗုိလ္ေနဝင္းဦးေဆာင္တဲ့ စစ္အုပ္စာဟာ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔ရဲ႕ သဘာဝအတုိင္း သူ႔အာဏာထိပါးလာမႈကုိ မီးကုန္ယမ္းကုန္ကာကြယ္တယ္၊ ပရိယာယ္မ်ဳိးစုံ နည္းစံုလမ္းစံု သုံးၿပီး အသဲအသန္ ကာကြယ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးအတြင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြဘက္က အရင္းအႏွီးေတြ အမ်ားႀကီး ေပးလုိက္ရတယ္။

ေထာင္ခ်ီၿပီး အသက္ေတြေပးခဲ့ၾကရတယ္။ ေထာင္ခ်ီၿပီး အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲ ေရာက္ခဲ့ၾကရတယ္။

ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္နယ္ေျမေတြဆီ အုိးအိမ္ေတြပစ္ၿပီး ထြက္ခြာခဲ့ၾကရတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ဘာေတြ ရလုိက္သလဲ။ မဆလတပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ျဖဳတ္ခ် ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္ႏုိင္တယ္။ ျပည္သူေတြ ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔့ အခုလုိပဲ လူထုတုိက္ပြဲဆင္ႏုိင္ရင္ အခုလုိပဲ ေအာင္ပြဲဆင္ႏုိင္တယ္ ဆုိတဲ့ တုိက္ပြဲလက္ေတြ႔က ေပးလုိက္တဲ့အသိကုိ ရရွိခဲ့တယ္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား တည္ေထာင္ဖြဲ႔စည္းခြင့္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားခြင့္ တစုံတရာ ရရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီဝန္းက်င္တခုကုိ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

(၃)

က်ေနာ္တုိ႔က မဆလ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကုိ ျဖဳတ္ခ် ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္ႏုိင္ေပမယ့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိေတာ့ မဖ်က္သိမ္း လုိက္ႏုိင္ပါဘူး။

ဒီေလာက္ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေစာင္းမက်န္ တျပည္လုံးအုံၾကြေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတာေတာင္ ဘာေၾကာင့္ အဆုံးသတ္ေအာင္ပြဲ မခံႏုိင္ခဲ့တာလဲ၊ အဓိက အားနည္းခ်က္က ဘယ္ေနရာလဲ။

ဒီေမးခြန္းကုိ ခင္ဗ်ားဘယ္လုိေျဖမလဲ။ လူထုရဲ႕ ညီၫြတ္မႈဟာ မလုံေလာက္ခဲ့ဘူးလား။ လူထုရဲ႕ရဲရင့္မႈကေရာ ဘယ္ေနရာမွာ မလုံမေလာက္ျဖစ္ေနခဲ့လုိ႔လဲ။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ လူထုဘက္က အမ်ားႀကီးကုိ လုံေလာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဓိကအားနည္းခ်က္က လူထုဘက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီကာလ တုိက္ပြဲအတြင္းက ေခါင္းေဆာင္စုဘက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

“တပါတီစနစ္ဖ်က္သိမ္းေရး”

“ပါတီစံု စနစ္က်င့္သုံးေရး”

“ၾကားျဖတ္အစုိးရ ဖြဲ႔စည္းေရး” ဆုိတဲ့ လူထုရဲ႕ တခဲနက္ ေၾကြးေၾကာ္ေတာင္းဆိုသံေတြကုိ အခ်ိန္ကုိက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ …

အေျခအေနအရပ္ရပ္က ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လုံေလာက္ရမွာျဖစ္သလုိ၊ ေခါင္းေဆာင္စုရဲ႕ တညီတၫြတ္တည္း တီထြင္မႈရွိရွိ၊ ပုိင္းျဖတ္မႈရွိရွိ ရဲဝံ့တည္ၾကည္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္စြမ္းကလည္း အလြန္ကိုပဲ အခရာက်ပါတယ္။ အဲ့ဒီကာလမွာ …

က်ေနာ္တုိ႔ရရွိေနတဲ့ အေျခအေနေတြဟာ တစုံတရာေတာ့ ျပည့္စုံေနၿပီလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျပာႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီအေျခအေနေတြကုိ အမိအရယူႏုိင္ေလာက္တဲ့ အဆင္သင့္ျဖစ္မႈမ်ဳိးေတာ့ အဲ့ဒီကာလ ေခါင္းေဆာင္စုမွာ လံုလုံေလာက္ေလာက္ မရွိခဲ့ၾကဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ သုံးသပ္ခ်င္တယ္။

ဒါဟာ အဓိကက်ေသာ အေၾကာင္းတေၾကာင္းလုိ႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။

ေနာက္ … အရင္းခံက်တဲ့ အျခားအေၾကာင္းတေၾကာင္းကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ရန္သူဟာ အလြန္ေခါင္းမာ၊ အလြန္ရက္စက္၊ အလြန္႐ူးသြတ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ဟာေနတဲ့ ကြက္လပ္ကေန အရက္စက္အရမ္းကားဆုံး ပစ္ခတ္ၿဖဳိခြင္းၿပီး စစ္အာဏာ သိမ္းျခင္းျဖင့္ က်ေနာ္ တုိ႔တုိက္ပြဲကုိ ယာယီအားျဖင့္ တန္႔ရပ္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အုပ္စုကို ေၾကာက္စရာ လံုးလံုးမလိုဘူး ဆိုေပမယ့္ အရမ္းမဲ့အထင္ေသးလို႔ေတာ့ မသင့္ဘူး ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ဒီအခ်က္က သက္ေသျပတယ္လို႔ သေဘာရပါတယ္။

(၄)

တုိက္ပြဲရလဒ္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ဘယ္လုိတုိးခ်ဲ႕ခဲ့ႏုိင္သလဲ။

ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ ေပၚလာတယ္။

၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဆုိတာ ေပၚလာတယ္။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားျပဳေကာ္မတီဆုိတာ ေပၚလာတယ္။

မကဒတ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဆုိတာ ေပၚလာတယ္။

ျပည္တြင္းမွာ၊ နယ္စပ္မွာ၊ ႏုိင္ငံတကာမွာ အတုိက္အခံအင္အားစုေတြ အင္နဲ႔အားနဲ႔ ေပၚလာတယ္။

ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ အာ႐ုံစုိက္မႈ၊ စာနာမႈ၊ ေထာက္ခံဝန္းရံမႈေတြ ေပၚလာတယ္။

ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံရဲ႕ မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့တုိက္ပြဲေတြကုိ ပြဲဆက္ၾကရလိမ့္မယ္ ဆုိတဲ့ သႏၷိ႒ာန္ေတြ ေပၚလာတယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ အကုန္အစင္ မဖ်က္သိမ္းႏုိင္ေသးသ၍ ေရွ႕ကုိ ဘာမွဆက္လုိ႔မရႏုိင္ေတာ့တာမုိ႔ မျဖစ္မေန စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ အကုန္အစင္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပိုင္းျဖတ္မႈေတြ ေပၚလာတယ္။

ဒါေတြဟာ ႕ ႕ ႕ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ ရလဒ္ေတြကေန ဆင့္ပြားေပၚထြန္းလာတဲ့ ရရွိခ်က္အသစ္ေတြ ျဖစ္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။

ဒီေန႔ကာလ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန (ႏုိင္ငံေရးဒီေရ) ဟာ အက်ပုိင္းလား၊ အတက္ပုိင္းလား။ က်ေနာ့္အျမင္အရဆိုရင္ ဒီေမးခြန္းက ေမးဖို႔မလိုတဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ အေရးေတာ္ပုံႀကီးရဲ႕ ရလဒ္ေတြကေန ဆင့္ပြားေပၚထြန္းလာတဲ့ ရရွိခ်က္အသစ္ေတြလည္း ရွိေနၿပီ။ လုထုတိုက္ပြဲေတြကလည္း မနားတမ္း ေပၚေပါက္ေနတယ္၊ တိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ ထက္သန္ေနတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြလည္း တပြဲၿပီးသြားတိုင္း ၿပီးသြားတိုင္း အသစ္အသစ္ေတြ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ဒီေန႔လို ကာလမ်ိဳးမွာ စစ္အုပ္စုက ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟန္ေရးျပင္ေနေန က်ေနာ္တို႔ ဘာကို ေတြးၿပီးစိုးရိမ္ေနရဦးမွာလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ကာလ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန (ႏုိင္ငံေရးဒီေရ) ဟာ အတက္ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ရဲရဲ ေျပာခ်င္တယ္။

(၅)

ဒါဆုိရင္ … ဒီကေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေဆာင္ရြက္ၾကရမယ့္ အဓိကနဲ႔ အေျခခံအက်ဆုံး လုပ္ငန္းတာဝန္ဟာ ဘာျဖစ္မလဲ။

‘စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အကုန္အစင္ဖ်က္သိမ္းေရး’ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ကုပ္ႏုိင္တဲ့ ေရခံေျမခံတုိင္းကုိ ဖ်က္ပစ္ရမယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ေရေသာက္ျမစ္ကုိ တစမက်န္ ျဖတ္ပစ္ရမယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ဒုိင္းေတြ၊ လႊားေတြ၊ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာေတြကုိ အကုန္လုံး ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကရလိမ့္မယ္။

အဲ့ဒါေတြဟာ လက္ေတြ႔က်က်ေျပာရရင္ ဘာေတြျဖစ္မလဲ။

က်ေနာ့္အျမင္…

နအဖရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒ၊ နအဖရဲ႕ (၉၂ ႕ ၄၈%) ၊ နအဖရဲ႕ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ။

ဒီသုံးခုဟာ နအဖရဲ႕ေရခံေျမခံ၊ နအဖရဲ႕ေရေသာက္ျမစ္၊ နအဖရဲ႕ဒုိင္းလႊား ခ်ပ္ဝတ္ေတြျဖစ္တယ္။

ဒါေတြအားလုံးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ၾကရလိမ့္မယ္။ ျပတ္ျပတ္သားသား တိုက္ဖ်က္ပစ္ၾကရလိမ့္မယ္။

(၆)

ဘယ္လုိတုိက္ပြဲသ႑ာန္မ်ဳိး၊ ဘယ္လုပ္ဟန္မ်ဳိးႏွင့္ ဒီပြဲကို ဆက္ၾကမလဲ။ အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲကို ဘယ္လိုဆင္ႏႊဲၾကမလဲ။ တုိက္ပြဲသ႑ာန္က အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ သံတမန္ေရး ဘက္ေပါင္းစုံက တုိက္ပြဲဆင္ရပါလိမ့္မယ္။ လုပ္ဟန္ကေတာ့ လူထုလုပ္ဟန္ ျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္။ လူထုတရပ္လံုး အင္အားစုအားလံုး ပါဝင္ႏိုင္တဲ့ လုပ္ဟန္ ျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္။ တဦးေကာင္း တေယာက္ေကာင္း လုပ္ဟန္နဲ႔ လုပ္လို႔ ရႏိုင္လိမ့္မယ္မဟုတ္ပါ။ တဦးစီ တဦးစီတုိင္း အတြက္ ေအာင္ပြဲကုိ တဦးစီ တဦးစီတုိင္းက တုိက္ပြဲဆင္ၿပီး ရယူၾကရပါလိမ့္မယ္။ လူထုတရပ္လုံးအတြက္ ေအာင္ပြဲကုိ လူထုတရပ္လုံးက ပိုင္းျဖတ္မႈရွိရွိ တုိက္ပြဲဆင္ၿပီး ရယူၾကရပါလိမ့္မယ္။

က်ေနာ္တုိ႔မွာ ဘယ္ကယ္တင္ရွင္မွ မရွိႏုိင္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ကယ္တင္မယ့္သူဟာ က်ေနာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အေတြးအေခၚကုိ စုိက္ထူၾကရပါလိမ့္မယ္။

ဒါျဖင့္ ဒါကုိ ဘယ္လုိအစျပဳရမလဲ။ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုအသီးသီးရဲ႕ ဦးေဆာင္အခန္းကဘာလဲ။ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုအသီးသီးရဲ႕ ဒီကေန႔တာဝန္ဟာ လူထုကုိစည္း႐ုံး၊ လူထုရဲ႕ႏုိးၾကားမႈကုိ ျမွင့္တင္၊ လူထုရဲ႕ရဲရင့္ မႈကုိ အရွိန္ျမွင့္။ လူထု လက္ေတြ႔ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႔ေနရတဲ့ ဒုကၡေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ေဒါသေတြကုိ တုိက္ပြဲစိတ္ဓာတ္မ်ားအျဖစ္ လမ္းေၾကာင္းေပး ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို စိတ္ရွည္ဇြဲရွိစြာ လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတကာ့အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ လူထုကုိ လက္ေတြ႔မက်တဲ့ မက္လုံးေတြ မေပးမိဖုိ႔နဲ႔ တုိက္ပြဲဦးက်ဳိးသြားေစတာမ်ဳိး မျဖစ္ရေအာင္ တိုက္ပြဲစီမံခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ရာမွာ ေလာမႀကီးမိၾကဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တပ္ဦးကြ်ံျခင္းနဲ႔ ေနာက္ၿမီးဆြဲျဖစ္ျခင္းကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ေရးဟာ တိုက္ပြဲတိုင္းရဲ႕ အသက္ ျဖစ္ပါတယ္။

လူထုေရခ်ိန္ကုိ တစတစ ျမွင့္ယူသြားရင္း လူထုေရခ်ိန္ႏွင့္အညီ လူထုလုိက္ပါႏုိင္တဲ့ တုိက္ပြဲသ႑ာန္မ်ားႏွင့္ အစခ်ီ သင့္တယ္။ တုိက္ပြဲငယ္ေလးေတြက ေအာင္ပြဲငယ္ေလးေတြကုိ ရရွိေစျခင္းျဖင့္ လူထုသတၱိကုိ ပုိၿပီး ရဲရင့္ထက္သန္လာေစရမယ္။ ‘တစက္မွတမ်က္ႏွာ’ ျဖစ္လာေရးအတြက္ စနစ္တက်ျပင္ဆင္၊ စနစ္တက် တုိက္ပြဲဆင္ၾကရလိမ့္မယ္။ လူထုအက်ဳိးကုိ တည့္တည့္မ်က္ႏွာမူထားၿပီး လူထုအားကိုအရယူကာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ အကုန္အစင္ ၿဖဳိလွဲဖ်က္သိမ္းပစ္ျခင္းျဖင့္သာ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးက ျပ႒ာန္းေပးလာတဲ့ ဒီေန႔ကာလရဲ႕ လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြကုိ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္လိမ့္ မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ယူဆမိပါတယ္။